هرچه بود به عشق شهرم بود و مردمانش

پارسال (91 شمسی ) - وقتی بدون هیچ دعوتی، بصورت خودش ، تصمیم گرفتم به عشق شهرم کامیاران ، در مرحله دوم انتخابات مجلس ، از برادروهمشهریم کاک سالار مرادی حمایت کنم - را بیاد دارم . آن روز از شادترین روزهای عمرم بود . بیاد دارم اولین لحظه که وارد مسجد جامع شهرم – کامیاران- شدم  چه استقبال باشکوهی توسط همشهریانم از این حقیر شد و با شعارهایی از جمله درود بر شرفت امینی و همشهری واقعی امینی و بژی کامیاران ، مرا همراهی کردند . چه زیبا بود آن شب که آرا  را قرائت می کردند دوستان عزیزم در ستاد کاک سالار دنبال بنده آمدن و با شعارهای شور انگیز مرا به داخل ستاد مرکزی آن عزیز همراهی و غرق بوسه کردند . در فرودگاه ورمهنگ نیز ابراز احساسات همشهریان و سر دادن شعارهای زیبا در زمان سخنرانیم مرا به وجد آورد براستی آن روزها و آن حمایت غیر منتظره که حتی آقای مرادی  خود نیز انتظار آن را نداشتند از بهترین روزهای عمرم خواهد بود چراکه بیانگر عشقم به شهرم بود . شاد و خوشحالم که اعتماد به نفس  رخت بربسته  از ذهن مردمم را به همشهریانم بازگرداندم . آنچه کردم هرچه بود تنها و تنها عشق به شهرم بود و مردمانش.

یحیی امینی